Farmer Nika Tsiklauri points to a piece of cloth on a tree. "This is how the Russian occupiers mark the illegal border here at Bershueti, which they are pushing further and further into Georgian territory," he says. Once, a pro-Russian militant held him at gunpoint for allegedly crossing the border. Tsiklauri sometimes returns there, rips the white scraps from the trees, and throws them to the ground – his personal act of defiance and protest.
ფერმერი ნიკა წიკლაური ტოტზე გამობმულ ქსოვილის ნაგლეჯს გვაჩვენებს. „აქ, ბერშუეთში, ასე ნიშნავენ რუსი ოკუპანტები უკანონო საზღვარს, რომელიც მათ სულ უფრო ღრმად, საქართველოს მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზე გადააქვთ“, - ამბობს ის. ერთხელ პრორუსი ბოევიკი მას იარაღით დაადგა თავზე და საზღვრის გადაკვეთა დააბრალა. წიკლაური ხანდახან ამ ადგილას მიდის, ხეებიდან თეთრი ქსოვილის ნაგლეჯებს აძრობს და მიწაზე ყრის - ესაა მისი პირადი დაუმორჩილებლობის აქტი და პროტესტის გამოხატვის მეთოდი.
Фермер Ника Циклаури показывает на кусок ткани на дереве. "Вот так российские оккупанты отмечают незаконную границу здесь, в Бершуети, которую они продвигают все дальше и дальше на территорию Грузии", - говорит он. Однажды пророссийский боевик держал его под дулом пистолета за то, что он якобы пересек границу. Циклаури иногда возвращается туда, срывает с деревьев белые обрезки и бросает их на землю – его личный акт неповиновения и протеста.
Lado and Mzia, who married back in the Soviet era, live just outside the now Russian-occupied zone in Georgia. Since the 2008 war, they've seen their grandchild in South Ossetia only once – illegally and under difficult conditions. Mzia sighs, "Today, that would not be possible for us anymore." Lado takes a swig.
ლადო და მზია, რომლებიც საბჭოთა პერიოდში დაქორწინდნენ, საქართველოში რუსეთის მიერ ოკუპირებული ზონის გარეთ ცხოვრობენ. 2008 წლის ომის შემდეგ მათ საზღვრის მიღმა დარჩენილი შვილიშვილი მხოლოდ ერთხელ ნახეს - არალეგალურად და რთულ პირობებში. „დღეს ეს ჩვენთვის უკვე შეუძლებელი იქნებოდა“- ოხრავს მზია. ლადო სვამს ერთ ყლუპს.
Ладо и Мзия, поженившиеся еще в советские времена, живут недалеко от ныне оккупированной Россией зоны в Грузии. После войны 2008 года они видели внука в Южной Осетии только один раз – нелегально и в сложных условиях. Мзия вздыхает: «Сегодня для нас это больше невозможно». Ладо делает глоток.
