Mari Ginturi, who studied journalism in nearby Gori, has always lived in Mejvrishkhevi. She remembers the day in August 2008 when the Russian-Georgian war broke out here as if it were yesterday. Now, she has written everything down, the then seven-year-old.
მარი გინტურმა, რომელიც ყოველთვის მეჯვრისხევში ცხოვრობდა, გორში ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი დაამთავრა. 2008 წლის ომის დაწყება ისე ახსოვს, თითქოს გუშინ იყო. ახლა მან, იმ დროს შვიდი წლის ბავშვმა, ყველაფერი თავის წერილში აღწერა.
Мари Гинтури, которая всегда жила в Меджврисхеви, окончила факультет журналистики в Гори. Она помнит тот день в Августе 2008 года, когда здесь разразилась российско-грузинская война, как будто это было вчера. Сейчас она, тогда семилетняя девочка, написала все это.
Volka, brother of Tamaz Ginturi, who was shot by Russian forces, says they were inseparable because that's how their dad raised them. They were together all the time, every day. "He fought in the 2008 war against Russia, maybe that's why he was killed... I miss him very much".
ვოლკა, რუსი სამხედროების მიერ მოკლული თამაზ გინტურის ძმა ამბობს: „მე და ჩემი ძმა განუყოფელი ვიყავით, ასე გვზრდიდა მამაჩემი, ყველგან ერთად ვიყავით, ყოველდღე. 2008 წლის ომში იბრძოდა რუსეთთან, ალბათ ამიტომ მოკლეს... ძალიან მენატრება“.
"Мы с братом были неразлучны, так нас воспитывал отец, мы были вместе везде и всегда", – говорит Волка, брат Тамаза Гинтури, застреленного российскими силами. "Он воевал с Россией в 2008 году, может быть, поэтому его и убили... Мне его очень не хватает".
The Georgian village Mejvriskhevi is located just a few kilometers north of Stalin's hometown Gori and directly on the border with Russian-controlled South Ossetia. Even though there are no fences and no barbed wire, the border cannot be crossed. Relations with former neighbors have broken off, friends and families can hardly stay in touch. Looking north shows a new Russian military station with an access road, while in front of the old police station in Mejvriskhevi, Stalin is still honored. An absurd mixture – a scene from a lost world.
ქართული სოფელი მეჯვრისხევი მდებარეობს სტალინის მშობლიური ქალაქ გორიდან ჩრდილოეთით, რამდენიმე კილომეტრში, რუსეთის მიერ კონტროლირებადი სამხრეთ ოსეთის საზღვარზე. მიუხედავად იმისა, რომ აქ არც ღობეები და არც მავთულხლართებია, საზღვრის გადაკვეთა მაინც შეუძლებელია. ყოფილ მეზობლების, ძველი მეგობრების ან ოჯახების ურთიერთობები შეწყვეტილია. ჩრდილოეთისკენ თუ გავიხედავთ, დავინახავთ ახალ რუსულ სამხედრო ბაზას და მასთან მისასვლელ გზას, ხოლო მეჯვრისხევში, ძველი პოლიციის განყოფილების წინ - სტალინის ძეგლს. აბსურდული ნაზავი - სცენა დაკარგული სამყაროდან.
Грузинское село Меджврисхеви расположено всего в нескольких километрах к северу от родного города Сталина Гори и непосредственно на границе с контролируемой Россией Южной Осетией. Несмотря на отсутствие заборов и колючей проволоки, границу пересечь невозможно. Отношения с бывшими соседями прерваны, друзья и родственники с трудом поддерживают связь. Если посмотреть на север, видно новую российскую военную часть с подъездной дорогой, а перед старым полицейским участком в Меджврисхеви до сих пор чтят Сталина. Абсурдный микс – сцена из затерянного мира.
Georgian Tamaz Ginturi, killed by Russian occupiers, was a former special forces officer and a distinguished veteran of the 2008 Russian-Georgian War. He was buried with military honors and recognized for his commitment to the territorial integrity of Georgia. Relatives, friends, villagers, politicians and activists paid their respects. The international community strongly condemned the fatal incident and is concerned about the escalation of ongoing tensions in the Russian-occupied territories of Georgia.
რუსეთის საოკუპაციო ძალების მიერ მოკლული ქართველი თამაზ გინტური იყო სპეცრაზმის ყოფილი ოფიცერი და 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის ვეტერანი. ის, როგორც საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის ერთგული მებრძოლი, სამხედრო პატივით დაკრძალეს. პატივი მიაგეს ნათესავებმა, მეგობრებმა, თანასოფლელებმა, პოლიტიკოსებმა და აქტივისტებმა. საერთაშორისო თანამეგობრობამ მკაცრად დაგმო ფატალური ინციდენტი და შეშფოთება გამოთქვა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე დაძაბულობის ესკალაციის გამო.
Грузин Тамаз Гинтури, убитый российскими оккупантами, был бывшим офицером спецназа и заслуженным ветераном российско-грузинской войны 2008 года. Он был похоронен с воинскими почестями и получил признание за приверженность территориальной целостности Грузии. Родственники, друзья, жители села, политики и активисты выразили свое почтение. Международное сообщество решительно осудило этот фатальный инцидент и обеспокоено эскалацией продолжающейся напряженности на оккупированных Россией территориях Грузии.
On November 6, Georgian Tamaz Ginturi was shot dead at the Lomisi Church near Kirbali. The church, located in the South Ossetian conflict zone claimed and controlled by Russia, had been barricaded by the occupiers. A video, believed to be taken with Tamaz Ginturi's phone and circulating on social media, shows him and Levan Dotiashvili forcibly entering the church before Russian forces opened fire. Dotiashvili was captured and Ginturi was killed. On November 8, Tamaz Ginturi’s body was laid out in his home village of Kirbali.
6 ნოემბერს ლომისის ეკლესიაში, სოფელ კირბალთან რუსეთის საოკუპაციო ძალებმა მოკლეს თამაზ გინტური. ტერიტორიას რუსეთი აკონტროლებს, ეკლესიის კარი დალუქული იყო. სოციალურ მედიაში გავრცელებული ვიდეო, რომელიც სავარაუდოდ, თამაზ გინტურის ტელეფონით იყო გადაღებული, აჩვენებს კადრებს, თუ როგორ ცდილობენ ლომისას ეკლესიაში შესვლას თამაზი გინტური, რომელიც მოკლეს და ლევან დოთიაშვილი, რომელიც გაიტაცეს. 8 ნოემბერს გინტურის ცხედარი მის სახლში, სოფელ კირბალში დაასვენეს.
6 ноября грузин Тамаз Гинтури был застрелен в церкви Ломиси недалеко от Кирбали. Церковь, расположенная в зоне конфликта в Южной Осетии, на которую претендует и которую контролирует Россия, была забаррикадирована оккупантами. На видео, предположительно снятом на телефон Тамаза Гинтури и распространенном в социальных сетях, видно, как он и Леван Дотиашвили силой проникли в церковь, после чего российские силы открыли огонь. Дотиашвили был схвачен, а Гинтури убит. 8 ноября тело Тамаза Гинтури было захоронено в его родном селе Кирбали.
Today, the Perevi village school celebrated its 105th anniversary. It has survived, even though the Russo-Georgian War of 2008 almost meant its end. Guram Shukakidze, the director of the school, tells the whole story in a letter.
დღეს სოფელ პერევის სკოლა დაარსებიდან ასმეხუთე წლისთავს ზეიმობს. ის კინაღამ შეეწირა 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომს, მაგრამ გადარჩა. გურამ შუკაკიძე, პერევის სკოლის დირექტორი, თავის წერილში მთელ ამბავს გვიყვება.
Сегодня школа села Переви отметила свое 105-летие. Она сохранилась, хотя российско-грузинская война 2008 года практически означала конец. Всю историю в письме рассказывает директор школы Гурам Шукакадзе.
There is hardly any work in the village of Atotsi. The Birtvelishvili family took out a loan to buy cows. Making matters worse, an animal disease killed all the livestock within a few months. Now, they scrape by with odd jobs to repay the bank. The future is uncertain, especially for the children: there are no professional education opportunities locally. Atosi has fewer and fewer people living there.
სოფელ ატოცში სამუშაო არ არის. ბირთველიშვილების ოჯახმა ძროხების საყიდლად ვალი აიღო. საუბედუროდ, რამდენიმე თვეში ავადმყოფობამ ყველა ცხოველი დახოცა. ახლა იძულებულნი არიან, ნებისმიერი სამუშაო შეასრულონ, იმისთვის, რომ ბანკის ვალი გადაიხადონ. მომავალი გაურკვეველია, განსაკუთრებით ბავშვებისთვის, რადგან აქ არ არსებობს პროფესიული განათლების შესაძლებლობა. სულ უფრო ნაკლები ხალხი რჩება სოფელში საცხოვრებლად.
В селе Атоци работы практически нет. Семья Бортвелишвили взяла кредит на покупку коров. К несчастью, весь скот за несколько месяцев погубила болезнь. Теперь семья перебивается случайными заработками, чтобы расплатиться с банком. Будущее неопределенно, особенно для детей: на местном уровне нет возможностей профессионального образования. В Атоци остается все меньше и меньше людей.
